-
1 stopień
сущ.• балл• градус• заметка• звание• лестница• отметка• оценка• подножка• положение• помета• пометка• поступь• походка• ранг• ряд• степень• ступень• ступенька• уровень• ход• чин• шаг• шеренга• этаж• эшелон* * *stop|ień♂, Р. \stopieńnią 1. ступень ž;\stopieńnie schodów ступени (ступеньки) лестницы; \stopień rakiety ступень ракеты; szkoła drugiego \stopieńnią школа второй ступени; \stopień tramwaju подножка трамвая;
2. степень z;\stopień naukowy учёная степень; \stopień pokrewieństwa степень родства; w znacznym \stopieńniu в значительной степени (мере);
3. звание ♂; чин;\stopień wojskowy воинское звание; w \stopieńniu pułkownika в звании (чине) полковника;
4. отметка ž, оценка ž;\stopień z matematyki отметка по математике;
5. градус;pięć \stopieńni poniżej (powyżej) zera пять градусов ниже (выше) нуля; kąt dwudziestu \stopieńni угол в двадцать градусов;
6. метеор, балл;7. тех. (wodny) каскад;● \stopień równy, wyższy, najwyższy грам. положительная, сравнительная, превосходная степень
* * *м, P stopnia1) ступе́нь żstopnie schodów — ступе́ни (ступе́ньки) ле́стницы
stopień rakiety — ступе́нь раке́ты
szkoła drugiego stopnia — шко́ла второ́й ступе́ни
stopień tramwaju — подно́жка трамва́я
2) сте́пень żstopień naukowy — учёная сте́пень
stopień pokrewieństwa — сте́пень родства́
w znacznym stopniu — в значи́тельной сте́пени (ме́ре)
3) зва́ние m; чинstopień wojskowy — во́инское зва́ние
w stopniu pułkownika — в зва́нии (чи́не) полко́вника
4) отме́тка ż, оце́нка żstopień z matematyki — отме́тка по матема́тике
5) гра́дусpięć stopni poniżej (powyżej) zera — пять гра́дусов ни́же (вы́ше) нуля́
kąt dwudziestu stopni — у́гол в два́дцать гра́дусов
6) метеор. балл7) тех. ( wodny) каска́д• -
2 Verwandtschaftsgrad
Ver'wandtschaftsgrad m stopień m pokrewieństwa
См. также в других словарях:
stopień — m I, D. stopieńpnia; lm M. stopieńpnie, D. stopieńpni 1. «pojedynczy element schodów; także: występ w jakimś podwyższeniu, w pochyłości terenu, umożliwiający wchodzenie lub schodzenie» Wygodne, szerokie stopnie. Stopnie z cementu, z marmuru.… … Słownik języka polskiego
seniorat — m IV, D. u, Ms. senioratacie; lm M. y 1. hist. «zasada dziedziczenia dóbr przez najstarszego członka rodu lub rodziny bez względu na stopień pokrewieństwa ze zmarłym; stosowana czasem przy dziedziczeniu tronu w Polsce» 2. hist. «godność, rządy,… … Słownik języka polskiego
krewniak — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa a. IIIb, lm M. krewniakacy || i {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba (zwłaszcza mężczyzna), którą łączy z kimś daleki lub trudny do sprecyzowania stopień pokrewieństwa, także… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
seniorat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. senioratacie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zasada dziedziczenia tronu lub dóbr przez najstarszego członka rodu (rodziny) bez względu na stopień pokrewieństwa ze… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokrewieństwo — n III, Ms. pokrewieństwowie; lm D. pokrewieństwoeństw 1. «stosunek, jaki zachodzi między ludźmi połączonymi węzłami krwi, pochodzącymi od wspólnego przodka» Bliskie, dalekie pokrewieństwo. Stopień, więzy pokrewieństwa. Pokrewieństwo między… … Słownik języka polskiego